opowieści z Kraśnikiem w treści



⇨ Jan Wiktor (ur. 1 listopada 1890 w Radomyślu nad Sanem, zm. 17 lutego 1967 w Krakowie) – polski pisarz, publicysta, dziennikarz, działacz ludowy, poseł na Sejm PRL I kadencji.)


(wprowadzenie w akcję)
Jest rok 1936. Autor został zaproszony na niedzielny odczyt do Lublina. W tekście nie są wymienione nazwy tych miejscowości, domyślamy się, że z Krakowa dojechał pociągiem do Rozwadowa, gdzie zamierzał przesiąść się na pociąg do Lublina. Tu okazało się, że pociąg ten kursuje tylko w dni robocze. Powiadomieni z telefonu zawiadowcy stacji organizatorzy obiecują wysłać automobil do Zaklikowa. Autor dociera tam furmanką.

Ta część opowieści nie dotyczy Kraśnika, lecz przejazdu automobilem z Zaklikowa do Kraśnika. Zamieszczamy ją dla pokazania stanu dróg i wiążących się z tym "atrakcji" dla podróżujących nowoczesnym (wówczas) środkiem lokomocji. Przeciętne współczesne auto osobowe prawdopodobnie w ogóle nie byłoby w stanie pokonać tej trasy.


"Przepastne wykoleiny, wyrwy, a zaraz obok groble stwardniałego błota..."
To trasa z Zaklikowa do Kraśnika, zaznaczona na mapie jako "droga gruntowa, przeważnie dobra".






"...rekordy Kusocińskiego..."
⇨ Janusz Kusociński, wielokrotny mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich.

"Na Józefata dolinę też nie dalej."
⇨ Dolina Jozafata - biblijna nazwa miejsca Sądu Ostatecznego.

(źródło: Wirtualne Muzeum Drzeworytów Ludowych)



"...duchem polecę do Kraśnika i zaraz wrócę. Niedaleko, tylko cztery kilometry."
Poczucie odległości i upływu czasu od tamtych dni zmieniło się znacząco.


"Otoczyły nas wschodnie twarze, brody gładzone..."

(źródło: Yad Vashem Photo Archive)

"...podskakując ... wszystkiemi kołami po czerepach bruku, wpadliśmy na rynek..."
Na kraśnickim rynku znajdowała się wówczas stacja benzynowa.


"Kraśnik, znamienite ongiś miasto..."
Wiadomości o dawnej świetności Kraśnika autor prawdpopodobnie w całości zaczerpnął z dzieła: Robert Przegaliński, Opowiadania o mieście Kraśniku i okolicy, Lublin, 1927






⇑⇑⇑⇑








Treść udostępniana na licencji Creative Commons –
za uznaniem autora, bez użycia komercyjnego, na tych samych zasadach
(jeśli nie podano inaczej).